2 de abril de 2012

Olvidamos por olvidar, por querer, por no sentirnos tristes o por simple torpeza


Yo olvido, tu olvidas, el olvida, ella olvida, aquellos olvidan... Todo el mundo olvida. A veces olvidamos para no hacer daño, para no hacernos daño y destruirnos, otras veces olvidamos para que el recuerdo no nos destruya a nosotros mismos, incluso olvidamos para empezar de cero, también olvidamos para querer. Con esto ultimo quiero decir que cuando, por lo que sea, quieres a alguien eres capaz de olvidar incluso el mas horrible recuerdo. Olvidamos para ser felices, o olvidamos por un simple despiste. A veces pretendemos rescatar esos recuerdos, pero quizá es demasiado tarde. Si es demasiado tarde, puede que no mereciesen la pena. No lo se, no soy adivina ni tampoco puedo decir a que se deben los comportamientos humanos; solo se que cada uno es mas complejo que el anterior.

2 comentarios:

Joseba Barrenetxea dijo...

Idatzi nahi nuena ere ahaztu egin zait...

Oihane dijo...

Batzuetan gehiegi ahazten dugu, nahita, nahigabe, nork daki, guk geuk besterik ez. Ahazte horrek ondorio latzak ekar ditzake, haserraldi bat edota banaketa bat besteak beste, horregatik dena gogoratzen eta ezer ez ahazten ahalegindu behar gara. DEnak gure memorian diharduen bitartean hamaika oroitzapen izango ditugu gure esku; batzuk onak, besteak txarrak... Saia zaitez oroitzapen onen bilduma gero eta handiagoa egiten oriotzapen txarrak alderatuz...